Ancient Egyptian Corridor 3d Model 3D model

Ancient Egyptian art refers to art produced in ancient Egypt between the 6th millennium BC and the 4th century AD, spanning from Prehistoric Egypt until the Christianization of Roman Egypt. It includes paintings, sculptures, drawings on papyrus, faience, jewelry, ivories, architecture, and other art media. It was a conservative tradition whose style changed very little over time. Much of the surviving examples comes from tombs and monuments, giving insight into the ancient Egyptian afterlife beliefs.

The ancient Egyptian language had no word for art. Artworks served an essentially functional purpose that was bound with religion and ideology. To render a subject in art was to give it permanence. Therefore, ancient Egyptian art portrayed an idealized, unrealistic view of the world. There was no significant tradition of individual artistic expression since art served a wider and cosmic purpose of maintaining order (Ma'at).

Art of Pre-Dynastic Egypt (6000–3000 BC)

Artifacts of Egypt from the Prehistoric period, 4400–3100 BC: clockwise from top left: a Badarian ivory figurine, a Naqada jar, a Bat figurine, a cosmetic palette, a flint knife, and a diorite vase.Pre-Dynastic Egypt, corresponding to the Neolithic period of the prehistory of Egypt, spanned from c. 6000 BC to the beginning of the Early Dynastic Period, around 3100 BC.

Continued expansion of the desert forced the early ancestors of the Egyptians to settle around the Nile and adopt a more sedentary lifestyle during the Neolithic. The period from 9000 to 6000 BC has left very little archaeological evidence, but around 6000 BC, Neolithic settlements began to appear all over Egypt.[1] Studies based on morphological,[2] genetic,[3] and archaeological data[4] have attributed these settlements to migrants from the Fertile Crescent returning during the Neolithic Revolution, bringing agriculture to the region.[5]

Merimde culture (5000–4200 BC)From about 5000 to 4200 BC, the Merimde culture, known only from a large settlement site at the edge of the Western Nile Delta, flourished in Lower Egypt. The culture has strong connections to the Faiyum A culture as well as the Levant. People lived in small huts, produced simple undecorated pottery, and had stone tools. Cattle, sheep, goats, and pigs were raised, and wheat, sorghum and barley were planted. The Merimde people buried their dead within the settlement and produced clay figurines.[6] The first Egyptian life-size head made of clay comes from Merimde.[7]

Badarian culture (4400–4000 BC)The Badarian culture, from about 4400 to 4000 BC,[8] is named for the Badari site near Der Tasa. It followed the Tasian culture (c. 4500 BC) but was so similar that many consider them one continuous period. The Badarian culture continued to produce blacktop-ware pottery (albeit much improved in quality) and was assigned sequence dating (SD) numbers 21–29.[9] The primary difference that prevents scholars from merging the two periods is that Badarian sites use copper in addition to stone and are thus chalcolithic settlements, while the Neolithic Tasian sites are still considered Stone Age.[9].....................................

Antik Mısır'da sanat, MÖ 31. yüzyıl ile MS 4. yüzyıl arasında eski Mısır'da üretilen sanatı ifade eder. Resimler, heykeller, papirüs, fayans, mücevher, fildişi, mimari ve diğer sanat ortamları üzerine çizimler içerir. Aynı zamanda çok muhafazakâr: sanat tarzı zamanla çok az değişti. Hayatta kalan sanatın çoğu, Mısırlıların öbür dünyaya olan inancı hakkında daha fazla fikir veren mezarlar ve anıtlardan geliyor.

Eski Mısır dilinin sanat kelimesi yoktu. Sanat eserleri, din ve ideolojiye bağlı esasen işlevsel bir amaca hizmet etti. Sanatta bir konuyu oluşturmak, ona kalıcılık kazandırmaktı. Bu nedenle, eski Mısır sanatı dünyanın idealize edilmiş, gerçekçi olmayan bir görünümünü tasvir etti. Sanat, düzeni korumak için daha geniş ve kozmik bir amaca hizmet ettiği için bireysel sanatsal ifade geleneği yoktu.

MimariMimari Hanedanlık Öncesi Dönemde (MÖ 4000) gelişti. Mısırlıların ölümsüz hayata olan inançları bir mezar mimarisi oluşturmalarını sağladı. Firavunlar tahta çıktıklarında mezarlarının yapımına başlanıyordu ve hayatı boyunca devam ediyordu. Heybetli ve sağlam görünüşlü mimari taş duvarların dengesini sağlayabilmek ihtiyacından ötürü oluşmuştu. Firavun mezarları ile tanrılar için yapılan tapınaklar ve mezarlardaki lahitler Eski Mısır mimarisine egemendi.

Duvarlar son derece kalındı ve dengenin sağlanabilmesi için eğimliydi. Geniş kirişler oluşturmak mümkün değildi, bu yüzden taş sütunlar birbirine yakın inşa edilirdi. Kirişler gerilme direnci küçük olan maddelerden yapılırdı ve yekpare olmak zorundaydı. Eski Mısır’da kubbe yapımı bilinmiyordu bu yüzden tüm çatılar düzdü. Taş yapılarda geniş kapı ve pencereler yapılamıyordu. Tarihi olaylar duvarlara ve dikili taşlara hiyeroglif ile yazılıyordu. Dinsel semboller her türlü mimari yapının vazgeçilmez öğeleriydi. Tapınaklar tek katlı olurdu.

Kullanılan malzemeler:Taş: Büyük yapılarda granit, kireç taşı ve kumtaşı kullanılırdı.Tahta: Mısır’da odun kaynağı bulunmamasından ötürü nadiren kullanılırdı.Tuğla: Küçük yapılarda kullanılırdı fakat dayanıksız olduğu için çok azı bugüne kalabilmiştir.İnşaatta kullanılan basit ve ilkel araçlara rağmen, yüzyıllar boyunca yıkılmayan, hatta yıpranmayan bu mimari harikaları Mısırlıların planlama, mühendislik ve iş teşkilatı gücünü ispat etmişti piramitler